“Zdążyć z miłością” to moja trzecia przeczytana książka autorstwa Beaty Majewskiej. Trzecia i nie ostatnia. Recenzję “Konkurs na żonę” znajdziesz tutaj> a drugiej części “Bilet do szczęścia” tutaj> “Zdążyć z miłością” jest niby trzecią częścią, ale nie spotkamy w niej już Łucji i Hugona (tęskno mi za nimi, ale jestem pewna, że wrócę do nich nie raz). Jeśli czytelniku znasz oba tomy, na pewno pamiętasz Olgę. Tak, tak tą Olgę. Jeśli nie, koniecznie nadrób zaległości. Dlatego też, pisząc tę recenzję będę starała się nie robić Ci przykrości i nie ujawniać za dużo szczegółów dlaczego postać Olgi jest tak istotna pod kątem czytania trzeciej części. Osobiście Olgi nie polubiłam (bo i…
-
-
#56 „Zemsta ubiera się u Prady” – recenzja dla portalu dlaLejdis.pl
Która z nas nie oglądała chociaż raz “Diabeł ubiera się u Prady”? Która z nas nie chciałaby znaleźć się na miejscu Andy – młodej asystentki samej redaktor naczelnej Runwaya – Mirandy Priestly? Wejść do zamkniętego świata dla zwykłych śmiertelników? Z wypiekami na twarzy sięgnęłam po drugą część pt. “Zemsta ubiera się u Prady”. Nastąpiło pełne rozczarowanie. Minęło prawie dziesięć lat od spektakularnego odejścia Andy spod władzy Mirandy. Okazuje się, że Andy i Emily się zaprzyjaźniły. Zaskoczeń jest więcej, gdyż obie nowe przyjaciółki założyły własny magazyn ślubny „Plunge”. Dodatkowym zaskoczeniem jest fakt, że Andy wychodzi za mąż. Gdzie w tym wszystkim znajdzie się sam diabeł, który ubiera się u Prady? Miranda…
-
#55 “Dziewczyna ze snów” – wydawnictwo Novae Res
Na początku chciałabym serdecznie podziękować wydawnictwu Novae Res za podarowanie mi książki do zrecenzowania. Przeczytanie jej w ciągu dwóch dni było dla mnie ogromną przyjemnością (odwrotnie niż dla mężczyzny mego życia, gdy nieprzytomny pytał mnie w środku nocy ile mi jeszcze zostało i kiedy zgaszę lampkę). W tym miejscu chciałabym męską część moich czytelników uspokoić – następnego dnia mieliśmy sobotę i dałam mu się wyspać. Czytając tę recenzję, czytelniku powinieneś wiedzieć, że piszę ją chwilę po przeczytaniu “Dziewczyny ze snów” autorstwa Michała Gałwy. Siedząc w tym samym miejscu, gdy chwilę wcześniej czytałam ostatnie zdania powieści, a teraz pisząc recenzję nie mogę dojść do siebie. Już w trakcie lektury, dodając zdjęcia…
-
#54 “30 dni do zmian w związku” – recenzja dla portalu dlaLejdis.pl
Dla większości z nas związek to przede wszystkim miejsce, gdzie możemy czuć się dobrze ze sobą; gdzie jest miło i przytulnie. Jednak jak w każdej relacji bywają złe chwile, pojawiają się niedomówienia, zmęczenie. To rodzi konflikty, burzy nostalgiczny nastrój. Jak temu zapobiec? Na te pytania podsuwam wam książkę – poradnik „30 dni do zmian w związku” autorstwa Edyty Zając. Sięgając po książkę, spodziewałam się porad typu: „Zaakceptuj siebie”, „Gódź się na złe sytuacje, przecież drugiej osoby i tak nie zmienisz” itd. Jakie było moje zaskoczenie, gdy zaczynając czytać, odkryłam, że autorka proponuje mi 30 – sto dniowy projekt rozwojowy. Kolejnym zaskoczeniem było to, że książka „30 dni do zmian w…
-
#53 “Zła pora roku” – wydawnictwo Muza
Tym, którzy czytali poprzednie dwie części postać Rocca Schiavone nie muszę przedstawiać. Dla tych, którzy nie czytali radzę szybko nadrobić zaległości. Serio. Jestem wręcz pewna, że Antonio Manzini (autor cyklu o Rocco) za chwilę stanie się wymieniany obok takiego nazwiska jak Jo Nesbo. Dlaczego? Bo Rocco tak jak Harry Hole jest postacią łączącą w sobie tajemnicę, osobliwe podejście do prowadzonych spraw i własne demony, które nawiedzają go w najmniej spodziewanych momentach. Rocco Schiavone ma jednak jedną cechę, która wyróżnia go od Hola. Powiew świeżości. Gdy byłam 2 lata temu na spotkaniu z Nesbo we Wrocławiu. Jo jasno dał do zrozumienia, że jest zmęczony Harrym. To także się czuło przy lekturze…
-
#52 “Trup na plaży i inne sekrety rodzinne” – wydawnictwo Sine Qua Non
Ogromne dziękuje wydawnictwu Sine Qua Non za podarowanie mi książki “Trup na plaży i inne sekrety rodzinne” do zrecenzowania. Dziękuje! Na początek musicie wiedzieć, że “Trup na plaży” to nie książka czysto kryminalna. Fakt, mamy trupa. Ale mamy również Magdę Garstkę – córkę zmarłego policjanta, która dostała etykietę “znajdywaczki trupów”, plażę w Ustce i… tajemnicę rodzinną. Dokładając do tego czarny humor autorki – Anety Jadowskiej, powstaje nam powieść przy której jak cichy morderca śmiałam się do siebie jadąc komunikacją miejską. Sama historia jest intrygująca, a postacie (zwłaszcza Madzi) polubiłam od razu. Ogromnym atutem jest sposób pisania i gra słów tocząca się pomiędzy Madzią a resztą postaci. “-To ja mam różowe…
-
Konkurs biblioteczny Dzieci z wyspy Saltkråkan – wydawnictwo Nasza Księgarnia
Więcej informacji znajdziecie tutaj: https://nk.com.pl/ogolnopolski-konkurs-biblioteczny-wydawnictwa-nasza-ksiegarnia/976/wydarzenie.html
-
#51 “Napisz do mnie” – recenzja dla portalu dlaLejdis.pl
Mamy dopiero przełom marca/kwietnia, a już znalazłam swoją książkę roku w kategorii “literatura obyczajowa”. To powieść, która po przeczytaniu będzie Ci towarzyszyć jak zapach ulubionych perfum. Nie musisz mi wierzyć, nie znasz mnie. Ale wystarczy, że po nią sięgniesz, a będziesz mi w myślach dziękować. Jestem pewna. Historia może zdawać się prosta, wręcz oklepana, tyle tylko że napisana przez dwa nieznane mi kompletne nazwiska. Jednak wystarczyło, bym przeczytała kilkanaście pierwszych stron, by nie liczyło się dla mnie nic innego niż łączenie kolejnych liter w słowa, a słowa w zdania łapiąc ich głębszych sens dopiero po odłożeniu lektury. Tak właśnie działała na mnie przepięknie napisana opowieść napisana przez duet – Lidię…
-
#50 “Instrukcja obsługi faceta” – wydawnictwo Zwierciadło
My kobiety uwielbiamy rozmyślać, rozkminiać, tworzyć scenariusze i rozczłonkowywać je na części pierwsze. Po co? B tak. Bo taką mamy naturę, bo takie jesteśmy i już. Właściwe pytanie powinno brzmieć “dlaczego”. Hm… bo takie jesteśmy. I już. Recenzuję dla Was książkę-poradnik “Instrukcja obsługi faceta”. Kłopot zaczyna się, gdy na scenę wchodzi facet, samiec, on. Zaczynają się schody, a my jak to my, kobiety zaczynamy mieć bieg myśli i analizować swój i jego każdy gest. Nie ważne czy mija miesiąc, rok, lata naszej znajomości/związku/małżeństwa. Analizujemy. Każda z nas na pewno czuję się czasem jak na karuzeli, która ni cholery nie chce się zatrzymać. W takim momencie warto sięgnąć po książkę “Instrukcja…
-
#49 „Żona na pełen etat” – recenzja dla portalu dlaLejdis.pl
Uwielbiacie Bridget Jones? Jeśli tak, to koniecznie sięgnijcie po najnowszą powieść Agaty Przybyłek, pt. „Żona na pełen etat”. To czwarty już tom opisujący perypetie Zuzanny, jej rodziny i życie mieszkańców małego miasteczka- Jaszczurek. Ubaw do łez. Serio. Po powieść pt. „Żona na pełen etat” sięgnęłam nie będąc świadoma, że istnieją trzy poprzednie części perypetii bohaterki Zuzanny. Od razu przyznaję, że na pewno do nich wrócę! Dlaczego? Autorka – Agata Przybyłek– znów stworzyła postacie, które obdarzyłam sympatią od pierwszych stron. Tym, którzy czytali poprzednie części (zazdroszczę ogromnie) nie muszę przedstawiać Zuzy, męża Ludwika i jej najbliższych. Co prawda nie znam poprzednich części szalonych perypetii naszej głównej bohaterki, jednak autorka w nienachalny…
-
#48 “Narysuję to, co czuję! Moja pierwsza książka o uczuciach” – wydawnictwo Nasza Księgarnia
Na samym początku muszę baaardzo mocno podziękować wydawnictwu Nasza Księgarnia za możliwość zrecenzowania dla Was książeczki “Narysuję to, co czuję! Moja pierwsza książka o uczuciach”. Jest cudowna! Cudowne jest także to, że nasi wydawcy rozglądają się coraz szerzej po zagranicznych rynkach wydawniczych i zakupują prawa do wydania na naszym podwórku. Brawo dla nich! My sami, jako rodzice doznajemy sporego szoku przeglądając w ostatnich latach półki z książkami dla maluchów. Mamy ogromny wybór tytułów jak i tematyki poruszanej wśród kolorowych ilustracji. Dzięki nim łatwiej nam nauczyć się i przekazać w odpowiedni sposób naukę i mechanizmy, które rządzą światem. Bo jak maluchowi wytłumaczyć uczucia? Jeszcze dobrych parę la temu zagubieni rodzice snuli…
-
#47 “Na skraju załamania” – wydawnictwo Albatros
Jeśli ktoś z Was czytał znakomity debiut B. A. Paris, pt. “Za zamkniętymi drzwiami” nie muszę przekonywać do przeczytania drugiej książki autorki. “Na skraju załamania” to także fabuła, która powoduje wstrzymanie oddechu i intryguje do ostatniej strony. Co prawda “Na skraju załamania” nie jest AŻ TAK dobra jak pierwsza książka, ale również porusza trudny temat przedstawiony w sposób pełen napięcia. Przyznaje. Miałam spore oczekiwania co do tej książki. Chyba za duże, bo dopiero ostatnie strony przypomniały mi ten dreszczyk, który towarzyszył mi przy debiucie Paris. Jednak cała powieść mocno się broni – główna bohaterka przez początki demencji miała poczucie, że mogła uratować koleżankę. Czy Tobie też przypomina to “Zbrodnię i…
-
#46 “Chce mi się kupę” – wydawnictwo Nasza Księgarnia
Zmora większości rodziców. Jak się zabrać za naukę higieny i korzystania z toalety naszego malucha? Dla nas, rodziców poradników jest mnóstwo. Pełnych porad, sposobów, inspiracji i motywacji, a dla naszych dzieci? Temat kupy (kiedy człowiek staje się rodzicem, nawet takie słowa nie powodują już dyskomfortu, prawda?) nie jest często podejmowany przez autorów. Wydawnictwo Nasza Księgarnia wydając książeczkę dla dzieci “Chce mi się kupę” wywołała szał w księgarni w której pracuję. Sama książeczkę dostałam jakiś czas wcześniej (za co bardzo dziękuje), dzięki czemu sama mogłam zapoznać się z uroczymi ilustracjami i krótkim tekstem, który na pewno trafi do małego czytelnika, pokazując mu historię zrozpaczonego pieska, któremu chce się… kupę. Okazuje się,…
-
#45 „Performens” – recenzja dla portalu dlaLejdis.pl
Performens oznacza rodzaj widowiska, które polega na przedstawieniu z udziałem (czasem aktywnych) widzów w dowolnym miejscu. Artysta – wykonawca jest twórcą a także elementem całości działa sztuki. Jak więc połączyć performens z małą wsią gdzieś w Polsce? Ze skupiskiem ludzi przepełnionych zabobonami, wiarą i ciężką pracą? Tu każdy zna swoje miejsce, rolę i znaczenie. Jak więc w tych realiach odnajdzie się Nadia – główna bohaterka powieści? Nadię poznajemy w chwili przybycia do małej wsi. Dziewczyna ma wprowadzić się do domu po zmarłym Jędrzeju – człowieku, który jest dla niej tajemniczym duchem jej nowej posiadłości. Dlaczego Nadia zrezygnowała z bycia prezesem wielkiej firmy? Dla odzyskania spokoju czy odnalezienia nowego sensu życia?…
-
#44 “Milczące dziecko” – wydawnictwo Filia
2017 i powoli 2018 rok stał/staje się rokiem pełen thrillerów, gdzie głównymi bohaterkami są kobiety. Kobiety to trend wykorzystywany nie tylko w literaturze, ale także kampaniach społecznych, manifestacjach, popkulturze. Super! Jednak skupiając się na literaturze, trochę mi przykro, że Harry Hole z powieści Nesbo, czy Mickey Bolitar stworzony przez Cobena ustępują miejsca zwykłym, szarym mieszkańcom. Uwielbiam to męskie podejście do zabójstw, morderstw i ukazaną kruchą psychikę pełną mrocznych zakamarków i przykrych historii. Z drugiej strony, cudownie, że literatura wciąż się rozwija, a coraz nowi autorzy wypływają na fali nowego trendu. Cudowne jest także, to że my czytelnicy przyjmujemy ich z otwartymi ramionami jak dawno nie widzianych przyjaciół. Jedni powiedzą “teraz jest…
-
#43 “Bilet do szczęścia” – wydawnictwo Książnica
Powieści z miłosnym motywem traktowałam dość lekceważąco. Porównałabym je analogicznie do disco-polo, niby nikt nie słucha/czyta, a większość potrafi przytoczyć chociaż jeden przeczytany tytuł. Tak tak, ja także mam za sobą spotkanie z tym gatunkiem literackim. Romans. Pamiętam jak w gimnazjum przeczytałam jedną z książek Daniel Steel. Już wtedy zakochałam się po uszy w kryminałach i thrillerach, ale jak każda młoda osoba lubiłam poznawać. Od przeczytania powieści Daniel minęło już naście lat, a ja wciąż potrafię nakreślić jej fabułę. Czy na tym polega fenomen literatury obyczajowej/na skraju romansu? Zabierając się do czytania “Konkursu na żonę” doskonale wiedziałam, że historia Łucji i Hugona ma swoje dalsze losy w drugiej części; “Bilet…
-
#42 „Latawce” – recenzja dla portalu dlaLejdis.pl
Uwielbiam, gdy okazuje się, że czytana powieść wydarzyła się naprawdę. To tak jakby bohaterowie zaprosili mnie do swojego świata i częstując herbatą, opowiadali w spokojnym rytmie swoją historię. “Latawce” idealnie do tego porównania pasują. Tytułowe latawce są metaforą pokazującą jak trudne potrafią być relacje i my sami. “Latawce” nie są lekturą, obok której można przejść obojętnie. Przeczytać, odłożyć na półkę i po paru tygodniach zapomnieć. Zachwycająca jest budowa samej opowieści – składa się z dialogów, a właściwie z krótkich rozmów pomiędzy poszczególnymi bohaterami, z których wyłaniają się prawdziwe postacie. Osoby, które czują, boją się i nie wiedzą w jaki sposób budować relacje z najbliższymi. Towarzyszymy głównemu bohaterowi, Grzesiowi od momentu, w którym…
-
#41 „Bez dedlajnu”- recenzja dla portalu dlaLejdis.pl
Można żyć tylko pracą i być szczęśliwym? Czy spędzając dwanaście, a nawet czternaście godzin za biurkiem można czuć się spełnionym i nie pragnąć nic więcej? Odpowiedzi na te pytania (i wiele więcej) znajdziecie w debiutanckiej powieści Magdy Bielickiej. Joannę Szewc poznajemy w momencie zawirowań w redakcji, w której pracuje. Jest nerwowo, ponieważ Joanna zamyka nowy numer magazynu kobiecego “Shine”. Terminy gonią, a pracy jest jeszcze mnóstwo. Ta trzydziestoletnia kobieta czuje, że osiągnęła cele które sobie postawiła (a nawet stabilizację) i niczego szczególnego jej nie brakuje. Jak się okaże, do czasu… Życie przecież potrafi być pełne niespodzianek. Gdybym osobiście spotkała Joannę, jestem pewna że po pierwszym poznaniu bym jej nie polubiła.…
-
#40 “13 minut” od Sarah Pinborough – wydawnictwo Prószyński i S-ka
Było to moje pierwsze spotkanie z Sarah, ale jakże udane 🙂 Chociaż mogłabym wytknąć kilka błędów, to jednak powieść “13 minut” miała w sobie “coś”. Fabuła potrafiła mnie na tyle zaintrygować, a wręcz pochłonąć, że ostanie strony czytałam w nocy z niedzieli na poniedziałek (skończyłam o 1:12). Początek faktycznie jest taki nijaki, jakby autorka nie miała kompletnie pomysłu na fabułę lub pisała “na żywioł”. Jak ja w sobotę walczyłam by jej nie odłożyć na półkę lub przekazać dalej (mamie lub babci). W niedzielę rano uwielbiam poczytać przy porannej kawie, więc dałam jej ostatnią szansę. Po jakiś 200 stronach coś drgnęło. Skończyłam ją późno w nocy, ale nie dlatego że fabuła…
-
#39 “Konkurs na żonę” od Beaty Majewskiej – wydawnictwo Książnica, Publikat
Przyznaje się. Polskich autorów nie czytam (no może poza kilkoma wyjątkami). Powieść kupiłam, bo była okazyjna cena a i recenzje pełne zachwytów. Zaczęłam czytać w środę rano jadąc do pracy. Początek wydawał mi się naciągany, jakby autorka chciała czytelnikowi skrócić maksymalnie początek, nie dając chwili na poznanie i “wyczucie” bohaterów. Czułam się trochę oszukana i jakby tak zmuszana co czegoś na co nie mam ochoty, ale zacisnęłam zęby i czytałam dalej. Nie wiem w którym momencie przestałam kontaktować ze światem. Podczas przerwy w pracy odgrzałam sobie obiad i czytałam. I tak ten biedny posiłek odgrzewałam 3 razy. Mamy tu wszystko! Dreszcz emocji (zwłaszcza przy pikantnych opisach), torpedę łez i… Z…
